İtalyan elektronik müziğinin yeni nesli | Sevgi Aydoğan
Bu listede sizlere İtalyan elektronik müziğinin yeni neslinden öne çıkan isimleri göstermek istedim
Torino’ya geçen yıl, eğitim için geldim. Aslında sadece bir dönem kalacaktım ancak şehre hayran olunca kopamadım. Galiba bir süre daha buradayım (şu an zaten koronavirüs yüzünden istesem de dönemem) ve bundan şikayetçi olduğumu da söyleyemem.
Torino’da geçirdiğim süre boyunca şehri olabildiğince keşfetmeye çalıştım. Tabii ki, elektronik müziğe meraklı olduğum için bu keşfe kulüplerden ve elektronik müziğe odaklanmış plak dükkanlarından başladım.
Şanslıyım, çünkü Torino elektronik müzik türlerinin İtalya’da en canlı ve hareketli yaşandığı şehirlerden biri. Bu sayede birçok parti ve etkinlikte birçok farklı sanatçı dinleyebildim. Bunların arasında İtalyan elektronik müziğinin efsaneleri olduğu gibi epeyce genç isim de vardı. Ben de bu listede sizlere İtalyan elektronik müziğinin yeni neslinden öne çıkan isimleri, daha doğrusu bu isimlerden benim özellikle sevdiklerimi göstermek istedim. İyi okumalar ve iyi dinlemeler!
Dino Sabatini
Yıllardır Almanya’da (şu an tam olarak Berlin şehrinde) yaşayan Dino Sabatini, bu listedeki en önemli ve tecrübeli isimlerden biri. İtalyan tekno sahnesinin “kışkırtıcı” ismi olarak biliniyor. Dark techno türünün sınırları içinde primitif ve klostrofobik bir sound yaratan Sabatini, aynı zamanda Gianluca Meloni’yle beraber Modern Heads projesini yürütüyor. Modern Heads ile ilk EP’sini 2006’da yayınlayan sanatçı, 2008’de ise ilk solo EP’sini çıkarmış. Ancak Sabatini’nin dikkatleri üzerine çektiği asıl çalışması 2012’de Prologue etiketiyle çıkan ilk solo albümü Shaman’s Paths. Listemize de kendisinin bu albümünden “Sometimes Back” parçasını aldık.
Sabatini belki dünya elektronik müziğinde büyük bir devrim yapmadı ama İtalyan elektronik müziğinde çok ilham verici bir rol oynadı, hâlâ da oynuyor.
Lorenzo Senni
37 yaşındaki Milanlı yapımcı Lorenzo Senni, 21. yüzyıl İtalyan elektronik müziğinin heyecan verici isimlerinden. 90’lar trance müziğinden etkilenmiş tarzı ilk defa 2012 tarihli Quantum Jelly albümünde ciddi şekilde dikkat çekmiş. Kendisi genelde arthouse trance tarzına dahil edilse de Senni’nin müziği birçok farklı tarzı ve yaklaşımı içinde barındırıyor.
Senni’nin son albümü Scacco Matto, bu yıl Warp Records’tan çıktı. Albüm adını satrançtaki “şah mat” tabirinin İtalyancasından alıyor. Senni’nin önceki işlerine nazaran genelde daha düşük bpm’de şarkılardan oluşan Scacco Matto, müzik eleştirmenlerinin de dinleyicilerin de büyük beğenisini topladı.
Caterina Barbieri
Ne mutlu ki elektronik müzik kadın sanatçıların en aktif oldukları müzikal alanlardan. Henüz 1956’da bulduğu Oramics tekniğiyle günümüz elektronik müziğinin şekillenmesinde büyük rol oynayan Daphne Oram’dan İtalyan asıllı Amerikalı efsane Suzanne Ciani’ye birçok kadın elektronik müziğin gelişiminde rol oynamıştır. Caterina Barbieri onlardan biri olabilecek mi zaman gösterir ama 1990 doğumlu bu genç sanatçı şimdiden kendi sesini bulmuş görünüyor.
Minimalist tarzıyla öne çıkan Barbieri’nin aslında ilginç bir müzikal yolculuğu var. Bugün Berlin’de ikamet eden Bolognalı sanatçı, küçüklüğünde klasik gitar eğitimi almış. Sonradan deneysel ve noise müziğe meyletmiş.
Barbieri’nin son albümü Ecstatic Computation, geçen yıl Editions Mego etiketiyle yayınlandı. Genç sanatçının en ünlü parçasıysa Patterns of Consciousness (2017) albümünden “SOTRS”.
Ninos Du Brasil
Nico Vascellari ve Nicolò Fortuni’den oluşan elektronik müzik ikilisi Ninos Du Brasil punk ve samba gibi birbiriyle ilgisiz duran türleri techno’da buluşturmayı amaçlıyor. Özellikle hızlı tekrarlara dayalı bir samba alt türü olan batucada’dan yoğun şekilde etkilenmişler. Bu açıdan, bu listede belki de Ninos Du Brasil’den daha az Avrupalısı yok. Ninos Du Brasil, kullandığı farklı perküsyonlarla müziğini zenginleştirerek diğerlerin epey ayrılıyor.
İkilinin son albümleri Vida Eterna, 2017’de yayınlandı.
Vaghe Stelle (Daniele Mana)
Vaghe Stelle, 36 yaşındaki Torinolu yapımcı Daniele Mana’nın projesi. Kendisi şu an yaşadığım Torino’dan olduğu için ayrı sempatim var. Mana, Vaghe Stelle’ye kadar birçok müzisyenle farklı projelerde yer almış. 2009’da başladığı Vaghe Stelle’yle krautrock’tan saykedeliğe birçok sound’u müziğinde bir araya getiren Mana, son Vaghe Stelle çalışması The Full Stream Ahead: The Prologue EP’sini 2016’da yayınladı.
Silvia Kastel
Silvia Kastel, şimdiye kadarki tek solo albümü Air Lows’u 2017’de çıkarmadan önce Control Unit ikilisinin parçasıydı. Bu sayede İtalyan elektronik müzik sahnesinin aslında bilinen bir ismi. Ancak solo çalışması hak ettiği ilgiyi gördü mü emin değilim.
Control Unit, özellikle no wave ve endüstriyel müzikten etkilenmiş bir gruptu. Air Lows’ta da bu etkiler seziliyor. Gotik tarzın karanlığı da Air Lows’a sızmış halde. Ancak kendi müziğini yine en iyi Kastel, albümdeki “Spiderwebs” şarkısında belli belirsiz duyulan şu sözle anlatıyor: “It’s the poetry of nothing / Concrete void” – “Bu hiçbir şeyin şiiri / somut boşluk”
